అష్టాంగ నమస్కారం.. అంగాల కదలిక కాదు... హృదయాన్ని కలుపుకొని చేసే ఆరాధన!

నమస్కారాల సంస్కృతిలో అష్టాంగ నమస్కారం లేదా సాష్టాంగ నమస్కారం ఒక విశిష్ట స్థానాన్ని ఆక్రమిస్తుంది. ఈ ఆరాధనా పద్ధతిలో కేవలం భౌతికమైన అంగాల కదలిక మాత్రమే కాకుండా, అంతర్గత భావాలు మరియు ఇంద్రియాలు కూడా భాగస్వామ్యం వహిస్తాయి. ఎనిమిది (అష్ట) అంగాలను వినియోగించి చేసే ఈ పద్ధతి, సంపూర్ణమైన మరియు నిస్వార్థమైన శరణాగతికి ప్రతీకగా నిలుస్తుంది. ఇది భక్తుడు లేదా ఆరాధకుడు తనలోని సమస్తాన్ని దైవానికి లేదా పూజనీయమైన వారికి సమర్పించుకునే ఒక ఉన్నతమైన ప్రక్రియ.
సాధారణంగా, సాష్టాంగ నమస్కారం అంటే కేవలం శరీర భాగాలను నేలకు తాకించడం అనే అపోహ ఉంది. కానీ, దీని వెనుక ఉన్న తాత్వికత మరింత లోతైనది. అష్టాంగ నమస్కారంలో ఉపయోగించే ఎనిమిది అంగాలు ఇవే: ఉరసా (తొడలు లేదా వక్షస్థలం), శిరసా (తల), పద్భ్యాం (పాదాలు) మరియు కరాభ్యాం (చేతులు). ఇవి స్థూల శరీర భాగాలు. వీటితో పాటు, దృష్ట్యా (కళ్లు), మనసా (హృదయం), వచసా (మాట) మరియు కర్ణాభ్యాం (చెవులు) వంటి ఇంద్రియాలు మరియు అంతరేంద్రియాలు కూడా ఈ ఆరాధనలో భాగమవుతాయి.
ఈ విధంగా, అష్టాంగ నమస్కారం అనేది వ్యక్తి యొక్క సమస్త అస్తిత్వాన్ని – అతని ఆలోచనలను, మాటలను, కర్మలను, దృష్టిని, వినికిడిని – ఆరాధ్యుడికి అంకితం చేయడాన్ని సూచిస్తుంది. కేవలం శరీరాన్ని వంచి మోకరిల్లడం మాత్రమే కాకుండా, మనసును ఏకాగ్రం చేసి, మంచి మాటలతో స్తుతిస్తూ, చెవులతో దైవిక ఉపదేశాలను ఆలకిస్తూ, కళ్లతో భగవద్రూపాన్ని దర్శిస్తూ, హృదయపూర్వకంగా శరణాగతి చెందడమే ఈ ప్రక్రియ యొక్క అంతరార్థం. ఈ పద్ధతిలో అహంకారం పూర్తిగా అణిచివేయబడి, భగవంతుడి ముందు కేవలం ఒక సాధనంగా మారిపోవడాన్ని అనుభూతి చెందవచ్చు.
అందువల్ల, సాష్టాంగ నమస్కారాన్ని కేవలం ఒక యోగాసనం లేదా ఆచారంలా కాకుండా, సంపూర్ణ సమర్పణ యొక్క అత్యున్నత రూపంగా భావించాలి. ఇది మనలోని అహంకారాన్ని, భౌతిక బంధాలను వీడి, ఉన్నత శక్తితో సంపూర్ణంగా అనుసంధానం కావడానికి ఉపకరించే ఒక శక్తిమంతమైన ఆధ్యాత్మిక సాధనం. ఈ ఎనిమిది అంగాల సమన్వయంతో చేసే ఈ నమస్కారం, మానవ జీవితంలో వినయం మరియు భక్తి యొక్క ప్రాధాన్యతను మరోసారి గుర్తుచేస్తుంది.