లక్ష్మణుని అగ్నిపరీక్ష.. పవిత్రత కోసం మంటల మధ్య నడక!

రామాయణంలో లక్ష్మణుడు అంటే పవిత్రత, ధర్మం, అన్నకు అంకితమైన జీవితం. వనవాస కాలంలో ఒకరోజు అద్భుత సౌందర్యవతి అయిన ఒక అప్సరస ఆశ్రమానికి వస్తుంది. ఆమె లక్ష్మణుడి మీద మోహించి, తనతో రమించమని కోరుతుంది. కానీ లక్ష్మణుడు ఒక్క క్షణం కూడా ఆలోచించకుండా ఆమెను తిరస్కరిస్తాడు. “నా మనసు మాత్రమే రాముడిలో, సీతమ్మలో ఉంది; నీకు నేను ఎప్పటికీ దొరకను” అని స్పష్టంగా చెబుతాడు.
ఆ మాటలకు తీవ్రంగా కోపం తెచ్చుకున్న అప్సరస, ప్రతీకారం తీర్చుకోవాలనే ఆలోచనతో ఒక కుటిల పని చేస్తుంది. తన విలువైన నగలను లక్ష్మణుడి మంచం పక్కనే పడేసి, ఏడుస్తూ అక్కడి నుంచి వెళ్లిపోతుంది. కొద్దిసేపటికి సీతాదేవి ఆ నగలను చూసి ఆశ్చర్యపోతుంది. ఆమె మనసులో సందేహం మొదలవుతుంది – “లక్ష్మణుడు ఎప్పుడూ నా పాదాలు తప్ప వేరే స్త్రీని చూడలేదని చెప్పాడు కదా… అయినా ఇవి ఎవరివి?” అని ప్రశ్నిస్తుంది.
ఆ సందేహం లక్ష్మణునికి తెలిసి హృదయం బద్దలైపోతుంది. తన పవిత్రతపై ఎవరూ సందేహించకూడదనే గట్టి నిర్ణయంతో, ఆశ్రమంలో పెద్ద అగ్నిగుండం తయారు చేయిస్తాడు. “నేను నిర్దోషినైతే ఈ అగ్ని నన్ను ఏమీ చేయదు” అంటూ మంటల్లోకి అడుగుపెడతాడు. అందరూ భయంతో గడ్డకట్టినట్టు చూస్తుంటే… అద్భుతం జరుగుతుంది! మంటలు లక్ష్మణుని చుట్టూ చల్లని కాంతిలా మారి, ఒక్క గొర్రు రాకుండా అతన్ని బయటకు తీసుకొస్తాయి.
ఈ అద్భుత ఘట్టం వాల్మీకి రామాయణంలో లేదు. తెలుగు, కన్నడ, ఒడియా ప్రాంతాల్లో ప్రాచీన కాలం నుంచి ప్రజల నోటి ద్వారా వస్తున్న జానపద రామాయణంలోనిది. ఇది లక్ష్మణుని అపారమైన పాతివ్రత్యం, ధర్మనిష్ఠ, సీతాదేవి పట్ల గల మమకారాన్ని మరింత గొప్పగా చాటే కథగా జనం ఇప్పటికీ గుండెల్లో భద్రంగా దాచుకుంటారు.